Daar sta je dan in het holst van de nacht, opgestaan om aan een lange reis te beginnen. Op weg naar het beloofde land van de ware islam. Je hebt je baard afgeschoren en draagt Westerse kleding als vermomming. Eenmaal op de plaats bestemming aangekomen rol je de zwarte vlag met de zegel van de profeet uit. Even een selfie met je wapen voor op Facebook. Laat de broeders ook maar komen.
De rechts-extremist en de moslim-extremist (salafistische jihadist) hebben veel gemeen. Beide geloven in een wereld van zwart en wit. Er is geen plaats voor grijs. Hoor je niet bij mij, dan ben je tegen mij en dan moet jij weg of dood. Allebei geloven ze sterk in symbolen zoals vlaggen, kleding, rituelen om zich af te zonderen van de rest. 'Wij, de uitverkorenen'.
Maar, er is goed nieuws. Beiden zullen nooit hun doel bereiken. Daarvoor is de kracht van de niet-extremisten te sterk. Op allerlei plekken en ook in Leiden zijn er initiatieven waarbij niet-extremisten moslims, christenen, Joden of niet-gelovigen, elkaar opzoeken. Bij de bijeenkomst voor de herdenking van de aanslag op Charlie Hebdo stonden de verschillende religies samen en op het podium. Bij Islamitisch Centrum Imam Malik luisterde vorige week een zaal vol mensen van diverse afkomst naar de oproep van de imam om samen op te staan tegen haat en extremisme. Denk ook aan de actie Not in my Name. Gewone moslims nemen afstand van de gruwelijkheden die worden begaan, met de islam als alibi. Er zijn mensen die zich aan de wet houden en zij die dat niet doen. Er zijn mensen die oproepen tot haat en zij die oproepen tot verbinding en vreedzaam samenleven. Ik behoor tot laatste groep en vraag aan de Leidenaren zich niet op te laten fokken door welke extremist dan ook. Ook niet door politieke partijen met extreem-rechtse sympathieën, zoals de groep Kok in de Leidse gemeenteraad. Dan overwint de rechtstaat en het gezond verstand en begint de victorie echt in Leiden.
Yvonne van Delft
