Het 36e GroenLinks-congres van afgelopen zaterdag 17 november was met ruim 3000 leden het grootste congres van onze partij ever. Dat had ongetwijfeld te maken met het vaststellen van het verkiezingsprogramma – het grootste agendapunt - maar zeker ook met de urgentie die velen voelen om ‘iets te doen’ in het huidige cynische klimaat. De zorg overheerste echter niet, integendeel, er heerste een uitgesproken positieve sfeer. ‘Wij gaan zorgen dat solidariteit weet betekenis krijgt’, aldus lijsttrekker Jesse Klaver.
De toon werd direct gezet door bestuursvoorzitter Marjolein Meijer, die in haar openingsspeech meldde dat GroenLinks in november ruim 800 nieuwe leden heeft kunnen inschrijven. Ook meldden zich op één dag 175 vrijwilligers – dat was de dag na Trumps overwinning. Uitstekend, aldus Meijer, want ‘we moeten kijken voorbij onze leden. Daar ligt nog een enorm potentieel aan sympathisanten.’ Dat potentieel is de partij nu overal in het land aan het benaderen met de ‘grassroots-campagne’. Die beoogt op een laagdrempelige manier zoveel mogelijk mensen te betrekken bij het uitdragen van de ideeën van GroenLinks.
Vroeg pieken
De vraag of de partij niet ‘te vroeg piekt’ vond Meijer een cynische vraag. ‘We willen invloed, we willen zetels, dus moeten we juist nóg meer het land in. Het is tijd dat mensen samen met ons gaan pieken.’ Ze wees erop dat het GroenLinks niet in eerste instantie te doen is om de Tweede Kamerverkiezingen. ‘We kunnen Nederland niet in een paar maanden veranderen. Het is ons te doen om 2018, wanneer we willen scoren in de Gemeenteraadsverkiezingen.’
Liesbeth is terug
Daarna werden de kandidaten van de lijst, die donderdag bekend werd gemaakt, het podium opgeroepen. Liesbeth van Tongeren, die aanvankelijk niet was geselecteerd, maar na een fikse ledencampagne op plaats 6 terechtkwam, kreeg een ovationeel applaus. Marjolein Meijer noemde haar verrassende terugkeer een ‘duidelijk signaal van de leden en een teken dat ons systeem werkt’.
331 amendementen
Het grootste deel van de ochtend én de middag ging heen met het bespreken van maar liefst 331 amendementen, die waren ingediend door de leden in het land. Het was even doorbijten, maar tegen een uur of drie konden eindelijke de groene stemkaarten omhoog om het complete verkiezingsprogramma goed te keuren. Eén amendement haalde onmiddellijk de landelijke media. Dat was het amendement waarmee de leden het partijbestuur terugfloten over het Oekraïne-referendum. Ze gaven de vertegenwoordigers in beide Kamers hiermee opdracht vóór goedkeuring van het samenwerkingsverdrag met Oekraïne te stemmen, ook al is dat in het referendum van afgelopen voorjaar afgewezen.
Ovatie voor Halsema
Na de noeste arbeid was de zaal duidelijk in de stemming voor de ‘Meet-up XL’, aan elkaar gepraat door cabaretier Guido Weijers. Hij introduceerde rappers Massi en Vice, wie het niet ontging dat ze zelden voor zo’n wit publiek hadden opgetreden. Daarna werd met een staande ovatie Femke Halsema binnengehaald, die fijntjes de spot dreef met Jesse Klaver vanwege zijn vele referenties aan de stijl van Obama. Ze wees erop dat juist zij zo veel op de Amerikaanse president lijkt: ‘Ik heb ook twee kinderen. En een hond. En we zijn ongeveer even oud.’ Ze prees hem daarna echter ook nadrukkelijk voor zijn ‘energie, intellect, Ausdauer en vertrouwen in zichtzelf en zijn omgeving.’ Volgens Halsema heeft hij ‘de juiste toon te pakken. ‘Mensen hebben niets aan cynisme. En ik geloof niet dat de hoop in Nederland weg is. Integendeel, we zijn een hoopvol land. ‘
Verleg de focus
En daarna was het dan eindelijk de beurt aan Jesse Klaver, die, inmiddels gewoontegetrouw, op de klanken van de Black Eyed Peas en met zijn armen triomfantelijk omhoog, het podium besteeg. Zijn boodschap: we moeten de focus verleggen. De woningnood is niet ontstaan door vluchtelingen, maar door de paarse partijen die de woningbouw hebben geprivatiseerd. Armoede is niet de schuld van de Marokkanen, maar van jaren van loonmatiging. Weet wie je vijand is. Deze problemen vragen niet om zondebokken, maar om oplossingen.’ Hij wees erop dat populisme in zijn ogen een symptoom is: ‘De echte vijand is de wereld van het geld en van het economisme.’
Er was zelfs nog een kleine tranen-momentje in de speech, toen Klaver de zaal vroeg zich de verschrikking in Aleppo voor de geest te halen en het langdurig doodstil bleef terwijl de camera inzoomde op de vochtige ogen van Klaver. ‘Wij delen met elkaar dat we vinden dat het niet normaal is wat daar gebeurt. En daar begint de oplossing.’
Wij gaan geschiedenis schrijven
Daarna sloot Klaver af met een powerboodschap van optimisme en nieuwe hoop: ‘Laat je niet leiden door angst om iets te verliezen. Er zijn weliswaar tal van bedreigingen, maar er zijn ook oplossingen. GroenLinks gaat de heilige drie-eenheid van duurzaamheid, gelijkheid en empathie introduceren.’ ‘Dit land snakt naar verandering. Als Rutte en Wilders winnen, verliest Nederland. Maar dat gaat niet gebeuren. Wíj gaan winnen. En we gaan zorgen dat er geen rechtste coalitie komt. Een progressief kabinet is wat Nederland nodig heeft. Wij gaan geschiedenis schrijven!’